Vandaag bezocht ik een ziekenhuis. Deze keer als werkelijke patiënt. Poliklinisch welteverstaan. Natuurlijk lukt het me niet om die – volgens mijn vrouw soms irritante – ‘hospitality bril’ af te zetten. Wat in je genen zit, kun je moeilijk verloochenen. Veel ging goed. Bijvoorbeeld de snelheid: ik hoefde nergens lang te wachten. Ook de omgeving is
